Info
Don Alfonso, een oudere filosoof, wedt met twee jonge vrienden, Ferrando en Guglielmo, dat hun geliefden – wanneer men de moed zou hebben ze te testen – ontrouw zullen blijken te zijn. De beide heren gaan de weddenschap verontwaardigd aan, er van overtuigd dat het tegendeel waar zal zijn. De dames in kwestie wordt wijsgemaakt dat de mannen onmiddellijk moeten verreizen. Ferrando neemt afscheid van zijn geliefde Dorabella, en Guglielmo van Fiordiligi. De zusters zijn ontroostbaar. Don Alfonso neemt daarop Despina, hun kamermeisje, in vertrouwen en samen introduceren ze een stel mysterieuze versierders, die proberen Dorabella en Fiordiligi te verleiden. De dames wijzen hen echter resoluut de deur, maar wat noch Despina, noch de zusters weten, is dat de vreemdelingen natuurlijk in werkelijkheid…Ferrando en Guglielmo in vermomming zijn.
Geïrriteerd door de afwijzing – maar daar tegelijkertijd natuurlijk heel gelukkig over – doen de mannen alsof ze vergif innemen. De zusters worden ongerust en laten zich ertoe verleiden de heren nog één keer te ontmoeten. Er blijkt toch enige aantrekkingskracht te zijn, en ze kiezen beide een favoriet – maar zonder het te weten, laten ze elk het oog vallen op de oorspronkelijke geliefde van de ander. Guglielmo boekt dan ook direct succes bij Dorabella, en na wat inspanningen weet Ferrando ook Fiordiligi in te palmen. De mannen hebben de weddenschap verloren: de zussen zijn hen inderdaad ontrouw. Teleurgesteld stellen zij vast: Così fan tutte – alle vrouwen doen hetzelfde.
