Ontwerper Agnes Hasun creëerde een speeltuin voor volwassenen

Zwierige jurken en stijlvolle kostuums springen, hollen, kruipen en verstoppen zich in, door en te midden van een immense, witte keuken in La scala di seta / Il signor Bruschino. Deze speeltuin voor volwassenen ontsproot aan het creatieve brein van decor- en kostuumontwerper Agnes Hasun. Ze vertelt hóé…

Waar haalde je inspiratie uit voor deze ontwerpen?

‘Meestal komt de inspiratie voor mijn ontwerpen uit het stuk en de muziek zelf. Deze opera’s van Rossini hebben van zichzelf al die Italiaanse flare. Dus regisseur Marcos en ik hebben ons verdiept in de Italiaanse wereld. Marcos had het idee om live te koken ín het decor. Ik moest dus de functionaliteiten van een echte keuken combineren met de esthetiek die past bij deze Italiaanse opera’s zoals wij ze voor ogen hebben. Daarbij wilden we starten vanuit het idee van een blanco canvas – een volledig witte keuken – waarin de muziek, de personages en de kleuren uiteindelijk overwinnen. Dat vond ik heel inspirerend.’ 

Hoe gaat zo’n ontwerpproces?

‘Dat begint met gesprekken met het creatieve team en veel luisteren naar de muziek. Ik krabbel allerlei ideeën op een stukje papier en ga dan schetsen. De volgende stap is voor mij heel belangrijk: een maquette maken, zodat mijn 2D-tekeningen veranderen in een 3D-model en ik ermee kan gaan spelen.’

Dompel je jezelf dan ook helemaal onder in de Italiaanse keuken en ‘lifestyle’?

‘Nou het grappige was dat wij onze eigen keuken aan het verbouwen waren toen ik deze ontwerpen maakte. Dus mijn man keek geregeld mee over mijn schouder terwijl ik dit decor aan het ontwerpen was. Hij zei dan: dat wil ik ook in de onze! En dat ook! Maar helaas hebben we niet zoveel ruimte of geld om zo’n prachtige keuken te maken als in de opera te zien is. Dus mijn man is nu een beetje jaloers, die van ons is een stuk simpeler geworden… En ja, we hebben wel wat Italiaanse gerechten uitgeprobeerd, om te besluiten welke we op dit podium wilden koken. Maar samen met Marcos het hele menu koken en opeten, dat is er jammer genoeg nog niet van gekomen. Hopelijk lukt dat nog voor de première!’

Vereist de repetitieperiode, waarin het decor en de kostuums door de zangers tot leven komen, nog aanpassingen aan het ontwerp?

‘Ja, dat hoort wel een beetje bij het proces. Je moet natuurlijk goed vooruitdenken, maar ook flexibel zijn. Soms werken dingen in de praktijk net even anders. En daarnaast is het, met name voor de kostuums, ook afhankelijk van de zangers die de kleding moeten dragen. Hoe voelen zij zich erin, hoe bewegen ze erin en wat hebben ze nodig om hun personage te wórden?’

Er zitten veel grapjes en humoristische situaties in deze opera’s, in hoeverre maakt jouw decor die humor mogelijk?

‘Dit is mijn eerste komedie. Ik heb hiervoor een speeltuin voor volwassenen gecreëerd. Eerder maakte ik al decors voor een aantal kinderopera’s en in veel van die sets zaten ook verstopplekjes, trappetjes, ladders, dingen om op of onder te kruipen. Dat werkt heel goed, óók voor opera’s voor volwassenen. Dus dit decor helpt de zangers inderdaad om de humoristische situaties, die soms zelfs een beetje slapstick zijn, mogelijk te maken. Het is een plezier om te maken en ik hoop ook om naar te kijken!’

Interview: Kyra Bertram