Info
In Les Enfants Terribles vertelt Gérard het verhaal van zijn vrienden, broer Paul en zus Lise, die leven in hun eigen fantasiewereld. Ouderloos en op elkaar aangewezen brengen ze hun dagen door in hun kamer, waar ze het ‘spel’ spelen. Gérard is Paul en Lises enige vriend en link tot de buitenwereld. Naarmate ze ouder worden, wordt hun intense band steeds destructiever. Wanneer het Lise te beklemmend wordt, gaat ze werken als model en leert daar Agathe kennen. Wat begon als een kinderlijke fantasie, groeit uit tot een web waarin iedereen verstrikt raakt.
Vier zangers, een acteur en drie piano’s. Meer is er niet nodig om een beklemmend verhaal te vertellen over de drijvende, overstijgende en soms vernietigende kracht van verbeelding.
Philip Glass’ kameropera Les Enfants Terribles is gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1929 van de Franse dichter, schrijver en filmmaker Jean Cocteau. De muziek is in de woorden van regisseur Béatrice Lachaussée ‘betoverend, fascinerend, hypnotiserend, soms vrolijk en soms beklemmend’ te noemen. Glass is bekend om zijn repetitieve minimal music. In Les Enfants Terribles roept deze muziek onmiddellijk sterke beelden op. Voor Lachaussée beschrijft de muziek het leven, dat maar door en door gaat, met ups en downs. Er is geen ontsnappen aan: eenmaal op die carrousel gestapt, moet je het ritje afmaken…
Dankzij haar voorliefde voor de imaginaire kunstwereld van Cocteau én haar grootse visuele verbeeldingskracht is Lachaussée dé regisseur voor Les Enfants Terribles. Eerder regisseerde zij voor Opera Zuid ook Cocteau’s La Voix Humaine (2020), en de familieopera Een lied voor de maan (2021/2023). Ditmaal werkt ze samen met scenograaf Jorine van Beek. Zij creëren gezamenlijk een toneelbeeld waarin de jonge zangers van De Nationale Opera Studio de duistere fantasiewereld uit Les Enfants Terribles tot leven kunnen brengen.
Les Enfants Terribles is een coproductie van Opera Zuid, De Nationale Opera en de Nederlandse Reisopera, en daarmee onderdeel van de samenwerking tussen de drie operagezelschappen om talentontwikkeling te stimuleren.
Stap in de hypnotiserende wereld van Les Enfants Terribles waarin fantasie en werkelijkheid niet meer van elkaar te onderscheiden zijn.
Les Enfants Terribles duurt vijfennegentig minuten en wordt gezongen in het Frans, met Nederlandse en Engelse boventiteling.
INTERVIEW MET REGISSEUR BÉATRICE LACHAUSSÉE
Waar gaat Les Enfants Terribles van Philip Glass voor jou over?
‘De opera is gebaseerd op het gelijknamige boek van Jean Cocteau en is een parabel over de gevaren van een te hechte relatie. Het gaat over Paul en Elisabeth (Lise) – broer en zus – die elkaar dreigen te verstikken, maar het tegelijkertijd heel lastig vinden om een vreemde te verwelkomen in hun leefwereld. De muziek van Philip Glass is fascinerend en betoverend, als een ononderbroken stroom – zoals een rivier – met stromingen van opwinding en spanning. De muziek ondersteunt de kern van het verhaal, dat erg duister is. Tegelijkertijd zitten er kinderlijke en vrolijke momenten in en roept de muziek heel sterke beelden op. Voor mij beschrijft de muziek het leven, dat maar door en door gaat, met ups en downs. Vanaf de eerste tot de laatste noot is de opera als een carrousel waar je, eenmaal opgestapt, niet meer van af kunt en meedraait op een hypnotiserende rit.’
Les Enfants Terribles van Jean Cocteau is al jaren jouw favoriet, waarom?
‘Cocteau is een van mijn favoriete kunstenaars. Les Enfants Terribles is één van zijn bekendste werken; ik heb dit boek vanaf mijn zeventiende verslonden. Ik vind het zo bijzonder hoe hij de complexiteit van de menselijke psyche spiegelt. Dat maakt zijn werk heel menselijk en tegelijkertijd perfect voor opera. Er zitten zoveel lagen in zijn personages. Zijn werk is ook heel filmisch en creëert een enorm sterke verbeeldingswereld, waar ik veel van hou.’
Waar komt die liefde voor verbeelding en creativiteit vandaan?
‘Door wat ik op jonge leeftijd heb meegemaakt, zocht ik naar een manier om me te uiten. Als kind danste, zong en schreef ik ontzettend veel. Omdat ik geen woorden had voor mijn gevoel, werd het voor mij van levensbelang om me op een poëtische manier te uiten. Muziek hielp me daarbij. Zo creëerde ik een veilige plek, waarin ik naar hartenlust in mijn eigen creativiteit kon graven. Datzelfde gevoel wens ik de mensen toe die mijn voorstellingen zien; dat ze geïnspireerd raken om hun eigen verbeelding voor zich te laten werken. Opera is daarvoor denk ik de perfecte vorm. Dankzij mijn allereerste opera-ervaring – Die Zauberflöte in een circustent – heb ik opera nooit gezien als iets elitairs, maar als een kunst waarin alle vormen van creativiteit samenkomen. De intimitiet en frisheid die ik toen heb ervaren, wil ik met iedere productie die ik maak, recreëren.’
Wat hoop je met jouw regie van Les Enfants Terribles nog meer teweeg te brengen bij het publiek?
‘Ik wil een inspirerend verhaal op poëtische wijze vertellen, maar ik ben ook steeds meer geïnteresseerd in de link tussen kunst en de behoeftes van de maatschappij. Het thema van een ‘vreemde’ die bij de groep probeert te gaan horen is te herkennen uit het alledaagse leven, maar natuurlijk ook op politiek vlak. Ik zou het interessant vinden om het publiek aan te zetten om op een meer filosofische manier na te denken over dit thema. Hoe we ons leven kunnen verrijken en verbreden door nieuwe invloeden toe te laten, door middels verandering te evolueren en samen tot iets nog mooiers te komen. Want er is – denk ik – een grote behoefte aan het opnieuw creëren van een gevoel van verbondenheid tussen mensen, een gevoel van connectie dat sociale en culturele grenzen overstijgt.
Al wil ik niet oordelend of belerend zijn; het is mijn bedoeling een betoverende voorstelling te maken, die mensen zo inspireert dat zij misschien wel twee of drie keer willen komen kijken om telkens nieuwe nuances te ontdekken.’
