Iphigénie en Tauride (1992)

Archief

• Iphigénie en Tauride (1992)

  19 juni 202312:08 Reacties uitgeschakeld voor Iphigénie en Tauride (1992)

  ‘Iphigénie en Tauride sober en expressief bij Opera Zuid’

  > NRC

  ‘Kale aanpak maakt Gluck ijzersterk’

  > Trouw

  

  Info

  In Tauris, de tegenwoordige Krim, heerst Thoas, koning der Scythen. Omdat hem is voorspeld dat hij zal sterven door de hand van een vreemdeling, wordt iedere vreemde die het land betreedt geofferd. Iphigeneia, die al vijftien jaar in Tauris verblijft, is belast met de voltrekking van de doodvonnissen. Als twee van haar landgenoten op Tauris landen, zal zij ook hen moeten doden. Het zijn haar broer Orestes en diens neef en vriend Pylades. Zonder zijn identiteit te verraden vertelt Orestes haar dat haar moeder Klytemnestra haar vader Agamemnon heeft vermoord. Op zijn beurt heeft Orestes zijn vader gewroken en Klytemnestra gedood. In opdracht van de god Apollo vaart Orestes met zijn vriend Pylades naar de Zwarte Zee.

  Iphigeneia slaagt erin Pylades te laten ontsnappen. Net voordat ze Orestes moet doden, herkent ze in hem haar broer. Koning Thoas ziet hierin een samenzwering en wil hen doden. Dat wordt op tijd verhinderd door Pylades die arriveert met een Grieks leger en Thoas doodt. Op dat moment verschijnt de godin Artemis. Zij verklaart dat de goden verzoend zijn en dat Iphigeneia en Orestes kunnen terugkeren naar hun vaderland.

  Iphigénie en Tauride is een coproduktie met Welsh National Opera.

  Info

  In Tauris, de tegenwoordige Krim, heerst Thoas, koning der Scythen. Omdat hem is voorspeld dat hij zal sterven door de hand van een vreemdeling, wordt iedere vreemde die het land betreedt geofferd. Iphigeneia, die al vijftien jaar in Tauris verblijft, is belast met de voltrekking van de doodvonnissen. Als twee van haar landgenoten op Tauris landen, zal zij ook hen moeten doden. Het zijn haar broer Orestes en diens neef en vriend Pylades. Zonder zijn identiteit te verraden vertelt Orestes haar dat haar moeder Klytemnestra haar vader Agamemnon heeft vermoord. Op zijn beurt heeft Orestes zijn vader gewroken en Klytemnestra gedood. In opdracht van de god Apollo vaart Orestes met zijn vriend Pylades naar de Zwarte Zee.

  Iphigeneia slaagt erin Pylades te laten ontsnappen. Net voordat ze Orestes moet doden, herkent ze in hem haar broer. Koning Thoas ziet hierin een samenzwering en wil hen doden. Dat wordt op tijd verhinderd door Pylades die arriveert met een Grieks leger en Thoas doodt. Op dat moment verschijnt de godin Artemis. Zij verklaart dat de goden verzoend zijn en dat Iphigeneia en Orestes kunnen terugkeren naar hun vaderland.

  Iphigénie en Tauride is een coproduktie met Welsh National Opera.

  Cast

  Iphigénie	Sylvie Brunet
  Thoas	Math Dirks
  Oreste	John Hancock
  Pylade	Tracey Welborn
  Diane	Barbara Haveman
  Première Prêtresse	Janine van den Wittenboer
  Deuxième Prêtresse	Ellen Bouwmeester
  Un Scythe	Joost Meijs
  Le Ministre	Piet Korteknie
  Une femme grecque	Petra Reijntjes

  Creatives

  Regie	Patrice Caurie en Moshe Leiser
  Decorontwerp	Christian Rätz
  Kostuumontwerp	Etienne Couleon
  Lichtontwerp	Hervé Audibert
  Orkest	Limburgs Symphonie Orkest
  Het Zuidelijk Theaterkoor	Chœurs de Prêtresses, des Scythes, des uménides, des Gardes du Roi, des Grecs

  Media

  ‘Iphigénie en Tauride sober en expressief bij Opera Zuid’

  NRC

  ‘Kale aanpak maakt Gluck ijzersterk’

  Trouw

• Il barbiere di Siviglia (1993)

  11:33 Reacties uitgeschakeld voor Il barbiere di Siviglia (1993)

  ‘Onweer klinkt als motregen in Maastrichtse Barbier’

  > NRC

  

  Info

  Il Barbiere di Siviglia vertelt het verhaal van de heksentoeren die graaf Almaviva uithaalt om de mooie Rosina te schaken.

  Het grootste obstakel is dat Rosina onder streng toezicht staat van haar voogd dokter Bartolo, die met haar wil trouwen. In verschillende vermommingen zaait de graaf verwarring en kan hij tegelijkertijd Rosina het hof maken. Hij wordt daarbij geholpen door de sluwe kapper en duivelstoejager Figaro. Bartolo krijgt argwaan en de zaak wordt nog ingewikkelder wanneer Rosina wil vluchten met Lindoro. Bartolo probeert haar te overtuigen van het feit dat Lindoro en graaf Almaviva één en dezelfde persoon zijn, maar daar komt zij pas veel later achter. Aan het eind van de opera trouwen de graaf en Rosina – tot grote teleurstelling van Bartolo. De jonggehuwden  laten hem echter Rosina’s bruidsschat na.

  Info

  Il Barbiere di Siviglia vertelt het verhaal van de heksentoeren die graaf Almaviva uithaalt om de mooie Rosina te schaken.

  Het grootste obstakel is dat Rosina onder streng toezicht staat van haar voogd dokter Bartolo, die met haar wil trouwen. In verschillende vermommingen zaait de graaf verwarring en kan hij tegelijkertijd Rosina het hof maken. Hij wordt daarbij geholpen door de sluwe kapper en duivelstoejager Figaro. Bartolo krijgt argwaan en de zaak wordt nog ingewikkelder wanneer Rosina wil vluchten met Lindoro. Bartolo probeert haar te overtuigen van het feit dat Lindoro en graaf Almaviva één en dezelfde persoon zijn, maar daar komt zij pas veel later achter. Aan het eind van de opera trouwen de graaf en Rosina – tot grote teleurstelling van Bartolo. De jonggehuwden  laten hem echter Rosina’s bruidsschat na.

  Cast

  Graaf Almaviva	Ian Tompson
  Bartolo	Jan Alofs
  Rosina	Annina Papazian
  Figaro	Ludwig Grabmeier
  Basilio	Henk van Heijnsbergen
  Fiorello	Lorenzo Caròla
  Ambrogio	Arno Huibers
  Berta	Angelina Ruzzafante
  Een officier	Jan Willem de Graaf
  Een notaris	Pieter Rompa
  Soldaten en muzikanten	Studenten van het Conservatorium

  Creatives

  Regie	Reto Nickler
  Muzikale leiding	Maurizio di Robbio
  Decor- en lichtontwerp	Christoph Rasche
  Kostuumontwerp	Lore Haas
  Orkest	Limburgs Symphonie Orkest

  Media

  ‘Onweer klinkt als motregen in Maastrichtse Barbier’

  NRC

  Foto

  

  

• Ariadne auf Naxos (1993)

  16 juni 202311:56 Reacties uitgeschakeld voor Ariadne auf Naxos (1993)

  ‘Opera Zuid scoort met een gave ‘Ariadne auf Naxos”

  > Trouw

  

  Info

  Ariadne auf Naxus bestaat uit een proloog en één bedrijf: de opera. De proloog is gebaseerd op de komedie Le bourgeois gentilhomme van Molière. Het gegeven van de opera is ontleend aan de belevenissen van de mythologische figuur Ariadne op het Griekse eiland Naxos.

  Op het afgelegen eiland Naxos treurt Ariadne om haar geliefde Theseus. Zerbinetta en haar collega’s proberen haar op te vrolijken, maar weten haar niet op andere gedachten te brengen. Dan wordt de komst van de jonge god Bacchus aangekondigd. Ariadne denkt dat hij de god van de onderwereld is en is bereid hem te volgen. Uiteindelijk geven beiden toe aan hun liefde voor elkaar.

  Info

  Ariadne auf Naxus bestaat uit een proloog en één bedrijf: de opera. De proloog is gebaseerd op de komedie Le bourgeois gentilhomme van Molière. Het gegeven van de opera is ontleend aan de belevenissen van de mythologische figuur Ariadne op het Griekse eiland Naxos.

  Op het afgelegen eiland Naxos treurt Ariadne om haar geliefde Theseus. Zerbinetta en haar collega’s proberen haar op te vrolijken, maar weten haar niet op andere gedachten te brengen. Dan wordt de komst van de jonge god Bacchus aangekondigd. Ariadne denkt dat hij de god van de onderwereld is en is bereid hem te volgen. Uiteindelijk geven beiden toe aan hun liefde voor elkaar.

  Cast

  Ariadne	Gianna Rolandi
  Der Komponist	Marie-Ange Todorovitch
  Zerbinetta	Linda Kitchen
  Bacchus	Neil Breeden
  Ein Musiklehrer	Ernst Daniël Smid
  Scaramuccio	Hein Meens
  Der Haushofmeister	Wilhelm Richter
  Harlekin	Hans van Heiningen
  Truffaldin	Tom Haenen
  Brighella	James Doing
  Najade	Angelina Ruzzafante
  Dryade	Corinne Romijn
  Echo	Priti Coles
  Ein Lakei	Jan-Willem de Graaf
  Ein Perückenmacher	Marco Trijssenaar
  Ein Offizier	Erik Nelissen
  Figurant	Irene Meeuvis, Pieter Rompa, Martijn Allesie
  Figurant	Reitse Struik, Sven Decoene

  Creatives

  Orkest	Limburgs Symphonie Orkest
  Piano	Graham Michael Lilly

  Media

  ‘Opera Zuid scoort met een gave ‘Ariadne auf Naxos”

  Trouw

  ‘Opera Zuid al te ambitieus in Ariadne auf Naxos’

  NRC

  Foto

  

• l’Etoile (1993)

  11:50 Reacties uitgeschakeld voor l’Etoile (1993)

  ‘Chabriers cabareteske satire in Franse operettestijl van Opera Zuid’

  > NRC

  

  Info

  Plaats van handeling: de hoofdstad van het Koninkrijk der 36 Koninkrijken.

  Het is gebruikelijk de verjaardag van Zijne Majesteit Koning Ouf I op te luisteren met het spektakel van een openbare executie. Dit jaar wordt pas op het allerlaatste moment een slachtoffer gevonden: de marskramer Lazuli slaat, zonder het zelf te beseffen, Zijne Majesteit hoogst persoonlijk in het gezicht.

  Vlak voor de terechtstelling vertelt de hof-astroloog Siroco aan Koning Ouf I, dat Zijn lot en het lot van de ter dood veroordeelde marskramer met elkaar verbonden zijn. Zijne Majesteit ziet zich nu gedwongen het leven van Lazuli, koste wat het kost, veilig te stellen en het hem aan niets te laten ontbreken. Deze moeilijke taak is aanleiding tot doldwaze avonturen: een heimelijke vlucht van Lazuli met zijn beminde prinses Laoula, een klopjacht op beide geliefden, een misschien wel dodelijk schot…, en een verwoede poging de tijd stil te zetten! Maar eind goed, al goed: Lazuli mag met zijn Laoula trouwen, en wordt zelfs tot troonopvolger van Koning Ouf I benoemd.

  l’Etoile is een komische opera met een serieuze ondertoon en doet, ondanks de jarenlange veronachtzaming van zijn schepper, in lichtvoetigheid niet onder voor het werk van een Gioacchino Rossini of een Jacques Offenbach. List, liefde, tijd en toekomst zijn de ingrediënten van een opera die wordt bevolkt door personages met merkwaardige namen, maar aan wie niets menselijks vreemd is.

  Info

  Plaats van handeling: de hoofdstad van het Koninkrijk der 36 Koninkrijken.

  Het is gebruikelijk de verjaardag van Zijne Majesteit Koning Ouf I op te luisteren met het spektakel van een openbare executie. Dit jaar wordt pas op het allerlaatste moment een slachtoffer gevonden: de marskramer Lazuli slaat, zonder het zelf te beseffen, Zijne Majesteit hoogst persoonlijk in het gezicht.

  Vlak voor de terechtstelling vertelt de hof-astroloog Siroco aan Koning Ouf I, dat Zijn lot en het lot van de ter dood veroordeelde marskramer met elkaar verbonden zijn. Zijne Majesteit ziet zich nu gedwongen het leven van Lazuli, koste wat het kost, veilig te stellen en het hem aan niets te laten ontbreken. Deze moeilijke taak is aanleiding tot doldwaze avonturen: een heimelijke vlucht van Lazuli met zijn beminde prinses Laoula, een klopjacht op beide geliefden, een misschien wel dodelijk schot…, en een verwoede poging de tijd stil te zetten! Maar eind goed, al goed: Lazuli mag met zijn Laoula trouwen, en wordt zelfs tot troonopvolger van Koning Ouf I benoemd.

  l’Etoile is een komische opera met een serieuze ondertoon en doet, ondanks de jarenlange veronachtzaming van zijn schepper, in lichtvoetigheid niet onder voor het werk van een Gioacchino Rossini of een Jacques Offenbach. List, liefde, tijd en toekomst zijn de ingrediënten van een opera die wordt bevolkt door personages met merkwaardige namen, maar aan wie niets menselijks vreemd is.

  Cast

  Lazuli, Marskramer	Kimberly Barber
  Koning Ouf I	Christian Jean
  Prinses Laoula	Gianna Corbisiero
  Siroco	Jean Brun
  Herisson de Porc-epic	Michel Vaissière
  Aloés	Valérie Marestin
  Tapioca	Marc Laho
  Hoofd van de politie	Michel Vaissière
  Zalzal	Harrie Teeuwen
  Patacha	Patrick Henckens

  Creatives

  Decorontwerp	Paul Steinberg en Carol Bailey
  Kostuumontwerp	Gabriel Berry
  Lichtontwerp	Adam Silverman
  Orkest	Limburgs Symphonie Orkest
  Koor	Het Zuidelijk Theaterkoor

  Media

  ‘Chabriers cabareteske satire in Franse operettestijl van Opera Zuid’

  NRC

  Foto

  

• Falstaff (1994)

  11:45 Reacties uitgeschakeld voor Falstaff (1994)

  ‘Opera Zuid glijdt uit over Verdi’s ‘Falstaff’

  > Trouw

  

  Info

  Door geldgebrek geplaagd, besluit Sir John Falstaff nogmaals op vrijersvoeten te gaan. Hij stuurt de dames Alice Ford en Meg Page, beiden getrouwd met rijke kooplieden, een liefdesbrief. De twee vriendinnen komen er al gauw achter dat ze een vrijwel identieke liefdesverklaring ontvangen hebben en besluiten het de oude dikzak betaald te zetten. Inmiddels hebben Falstaffs dienaren Bardolfo en Pistola de jaloerse echtgenoot van Alice ingelicht over de plannen van hun meester, en ook deze is vastbesloten ‘die charlatan’ een hak te zetten. Een en ander leidt tot een dolle aaneenschakeling van vermommingen, waarbij de wat al te zelfverzekerde Falstaff keer op keer bedrogen uit komt. Ook de heer Ford heeft het nakijken, want zijn dochter Nannetta maakt van de nachtelijke maskerade gebruik om met haar geliefde Fenton te trouwen en niet met de eigengereide dokter Caius, voor wie zij door haar vader bestemd was. Toch neemt Ford zowel als Falstaff de nederlaag sportief op, immers: ‘Wie het laatst lacht, lacht het best.’

  Info

  Door geldgebrek geplaagd, besluit Sir John Falstaff nogmaals op vrijersvoeten te gaan. Hij stuurt de dames Alice Ford en Meg Page, beiden getrouwd met rijke kooplieden, een liefdesbrief. De twee vriendinnen komen er al gauw achter dat ze een vrijwel identieke liefdesverklaring ontvangen hebben en besluiten het de oude dikzak betaald te zetten. Inmiddels hebben Falstaffs dienaren Bardolfo en Pistola de jaloerse echtgenoot van Alice ingelicht over de plannen van hun meester, en ook deze is vastbesloten ‘die charlatan’ een hak te zetten. Een en ander leidt tot een dolle aaneenschakeling van vermommingen, waarbij de wat al te zelfverzekerde Falstaff keer op keer bedrogen uit komt. Ook de heer Ford heeft het nakijken, want zijn dochter Nannetta maakt van de nachtelijke maskerade gebruik om met haar geliefde Fenton te trouwen en niet met de eigengereide dokter Caius, voor wie zij door haar vader bestemd was. Toch neemt Ford zowel als Falstaff de nederlaag sportief op, immers: ‘Wie het laatst lacht, lacht het best.’

  Cast

  Sir John Falstaff	John Rawnsley
  Alice Ford	Valerie Masterson
  Ford, echtgenoot van Alice	Bruno Balmelli
  Nannetta, dochter van de Fords	Claire Daniels
  Mrs. Quickly	Ans van Dam
  Meg Page	Caren van Oijen
  Dr. Caius	Ian Thompson
  Bardolfo	Paul Harrhy
  Pistola	Ortwin Rave

  Creatives

  Regie	Christof Loy
  Muzikale leiding	Lucas Vis
  Decor- en kostuumontwerp	Herbert Murauer
  Lichtontwerp	John Bishop
  Orkest	Limburgs Symphonie Orkest
  Koor	Het Zuidelijk Theaterkoor

  Media

  ‘Opera Zuid glijdt uit over Verdi’s ‘Falstaff’

  Trouw

  ‘Eindelijk een leuke ‘Falstaff’

  NRC

• La Bohème (1994)

  11:35 Reacties uitgeschakeld voor La Bohème (1994)

  ‘Miranda van Kralingen debuteert als ontroerende Mimi’

  > NRC

  

  Info

  De dichter Rodolfo, de schilder Marcello, de filosoof Colline en de musicus Schaunard leiden een armoedig bohémien-bestaan. Gevieren bewonen zij een zolderkamer, maar gelukkig hebben zij daarnaast nog een andere huiskamer: café Momus. Op kerstavond maakt Rodolfo kennis met zijn buurmeisje, het naaistertje Mimì, en van beide kanten is het liefde op het eerste gezicht. Minder pril en heel wat onstuimiger is de verhouding tussen Marcello en Musetta, die telkens weer door haar geflirt en zijn jaloezie overschaduwd wordt. Ook het geluk van Mimi en Rodolfo is echter geen lang leven beschoren: Mimi leidt aan tbc, en nadat ze enige tijd hebben samengewoond, meent Rodolfo dat zij beter naar een rijkere man op zoek kan gaan; hij heeft het geld niet om haar behoorlijk te kunnen verzorgen. Als beide stellen al enkele maanden definitief uit elkaar zijn, is het Musetta die Mimi terugbrengt naar de haveloze zolderkamer, waar zij omringd door haar vrienden en weer verzoend met haar geliefde kan sterven.

  Info

  De dichter Rodolfo, de schilder Marcello, de filosoof Colline en de musicus Schaunard leiden een armoedig bohémien-bestaan. Gevieren bewonen zij een zolderkamer, maar gelukkig hebben zij daarnaast nog een andere huiskamer: café Momus. Op kerstavond maakt Rodolfo kennis met zijn buurmeisje, het naaistertje Mimì, en van beide kanten is het liefde op het eerste gezicht. Minder pril en heel wat onstuimiger is de verhouding tussen Marcello en Musetta, die telkens weer door haar geflirt en zijn jaloezie overschaduwd wordt. Ook het geluk van Mimi en Rodolfo is echter geen lang leven beschoren: Mimi leidt aan tbc, en nadat ze enige tijd hebben samengewoond, meent Rodolfo dat zij beter naar een rijkere man op zoek kan gaan; hij heeft het geld niet om haar behoorlijk te kunnen verzorgen. Als beide stellen al enkele maanden definitief uit elkaar zijn, is het Musetta die Mimi terugbrengt naar de haveloze zolderkamer, waar zij omringd door haar vrienden en weer verzoend met haar geliefde kan sterven.

  Cast

  Mimi	Miranda van Kralingen
  Rodolfo	Antonio Leonel
  Marcello	Piero Guarnera
  Musetta	Clarry Bartha
  Schaunard	Roger Smeets
  Colline	Henk van Heijnsbergen
  Benoît / Alcindoro	Emile Godding
  Parpignol	Jan Gooren
  Sergeant van de douane	Kurt Gysen
  Douanier	Guus Smeets

  Creatives

  Decor- en kostuumontwerp	Russel Craig
  Lichtontwerp	Paul Hastie
  Orkest	Limburgs Symfonie Orkest
  Koor	Conservatorium Hogeschool Maastricht
  Kinderkoor	Stichting Koorschool Limburg

  Media

  ‘Miranda van Kralingen debuteert als ontroerende Mimi’

  NRC

• Het sluwe vosje (1995)

  11:27 Reacties uitgeschakeld voor Het sluwe vosje (1995)

  ‘Eén reisopera is voldoende’

  > Trouw

  

  Info

  Op een warme zomermiddag ligt een boswachter in het bos een dutje te doen als er een kikker op zijn neus belandt. Hij schrikt op en ziet een prachtig jong vosje. Hij grijpt het en neemt het tegenspartelende dier mee naar huis. Nadat het vosje enige tijd in gevangenschap bij de boswachter en diens knorrige vrouw heeft gewoond, ontsnapt het naar de bossen. Daar ontmoet het een mannelijke vos, en het is liefde op het eerste gezicht. Een bruiloft volgt, en de gezinsuitbreiding laat niet lang op zich wachten.

  Op een dag wordt het vosje neergeschoten door een stroper, nadat het een kip uit diens mand heeft geroofd. Een tijd later doet de boswachter in het bos een dutje en ziet in zijn droom een jong vosje,  het evenbeeld van zijn eigen vosje. Net wil hij het pakken of hij wordt wakker. In zijn hand houdt hij een verschrikte kikker, de kleinzoon van de kikker die de boswachter in het allereerste tafereel wakker maakte.

  Info

  Op een warme zomermiddag ligt een boswachter in het bos een dutje te doen als er een kikker op zijn neus belandt. Hij schrikt op en ziet een prachtig jong vosje. Hij grijpt het en neemt het tegenspartelende dier mee naar huis. Nadat het vosje enige tijd in gevangenschap bij de boswachter en diens knorrige vrouw heeft gewoond, ontsnapt het naar de bossen. Daar ontmoet het een mannelijke vos, en het is liefde op het eerste gezicht. Een bruiloft volgt, en de gezinsuitbreiding laat niet lang op zich wachten.

  Op een dag wordt het vosje neergeschoten door een stroper, nadat het een kip uit diens mand heeft geroofd. Een tijd later doet de boswachter in het bos een dutje en ziet in zijn droom een jong vosje,  het evenbeeld van zijn eigen vosje. Net wil hij het pakken of hij wordt wakker. In zijn hand houdt hij een verschrikte kikker, de kleinzoon van de kikker die de boswachter in het allereerste tafereel wakker maakte.

  Cast

  De Boswachter	Russell Smythe
  De vrouw van de boswachter	Hebe Dijkstra
  De schoolmeester	Adrian Thompson
  De pastoor	Jan Alofs
  Harasta, de stroper	Romain Bischoff
  Pasak, de herbergier	Laurent van Gulik
  Paskavo, de herbergierster	Désirée van Loon
  Pepik, de zoon van de boswachter	Laurence Misonne
  Frantik, zijn vriend	Adrienne Coenegracht
  Bystrouska, het sluwe vosje	Anne Dawson
  De vos	Young-Hee Kim
  Lapak, de hond	Gert Jan Alders
  De haan	Jan Gooren
  Elisabeth McConnell Chocholka, de kuifhen	Elisabeth McConnell
  De mug	Erik Nelissen
  De das	Nanco de Vries
  De uil	Regula Boeninger
  De Vlaamse gaai	Pamela Heuvelmans
  De specht	Loek Frohn
  Libelle	Andrew George
  De kippen	Sareanne de Bruijn, Pamela heuvel,ams
  De kippen	Désirée van Loon, Irene Meeuvis, Klaartje van Veen

  Creatives

  Regie	Aidan Lang
  Muzikale leiding	Julian Reynolds
  Decor- en kostuumontwerp	Lez Brotherston
  Lichtontwerp	John Bishop
  Choreografie	Andrew George
  Orkest	LSO, Symphonie Orkest van Maastricht
  Jonge vosjes, krekel, vlinder, rups, kikker, vliegen	Kinderen van Stichting Koorschool Limburg
  Koor	Het Zuidelijk Theaterkoor

  Media

  ‘Eén reisopera is voldoende’

  Trouw

• L’elisir d’Amore (1995)

  11:05 Reacties uitgeschakeld voor L’elisir d’Amore (1995)

  ‘Donizetti’s L’elisir d’amore is flink strooien met confetti’

  > Volkskrant

  

  Info

  De schuchtere boerenknecht Nemorino houdt zielsveel van Adina, maar zij heeft deze gevoelens nog niet beantwoord. Om toch zijn geluk bij haar te beproeven, koopt hij bij de kwakzalver Dulcamara van zijn laatste geld een liefdesdrank, die in werkelijkheid een goedkope Bordeaux is. Zijn gedrag wordt nu veel zelfverzekerder, wat Adina nogal ergert. Wanneer sergeant Belcore haar ten huwelijk vraagt, ziet zij hierin een mogelijkheid tot wraak. Nemorino koopt in wanhoop een tweede fles liefdesdrank. Om aan geld hiervoor te komen, meldt hij zich aan bij het leger. Maar vlak voordat het huwelijk zal worden voltrokken, weigert Adina het contract te tekenen. Nemorino is er nog niet en zonder hem kan zij geen wraak nemen. Intussen is een rijke oom van Nemorino overleden, die zijn vermogen aan hem heeft nagelaten. Gianetta en de andere boerenmeisjes hebben nu veel interesse voor Nemorino, die dit toeschrijft aan de dubbele portie liefdesdrank. Trots op de uitwerking van zijn elixer licht Dulcamara Adina in over de opofferingen die Nemorino zich getroost heeft om haar liefde voor zich te winnen. Dit maakt grote indruk op Adina, die moet toegeven dat zij ook wel van Nemorino houdt. Snel neemt zij het besluit haar geliefde uit Belcore’s leger vrij te kopen en bekent Nemorino haar liefde. Iedereen behalve Belcore is gelukkig en de goedgelovige dorpelingen kopen direct de hele voorraad van Dulcamara op.

  Info

  De schuchtere boerenknecht Nemorino houdt zielsveel van Adina, maar zij heeft deze gevoelens nog niet beantwoord. Om toch zijn geluk bij haar te beproeven, koopt hij bij de kwakzalver Dulcamara van zijn laatste geld een liefdesdrank, die in werkelijkheid een goedkope Bordeaux is. Zijn gedrag wordt nu veel zelfverzekerder, wat Adina nogal ergert. Wanneer sergeant Belcore haar ten huwelijk vraagt, ziet zij hierin een mogelijkheid tot wraak. Nemorino koopt in wanhoop een tweede fles liefdesdrank. Om aan geld hiervoor te komen, meldt hij zich aan bij het leger. Maar vlak voordat het huwelijk zal worden voltrokken, weigert Adina het contract te tekenen. Nemorino is er nog niet en zonder hem kan zij geen wraak nemen. Intussen is een rijke oom van Nemorino overleden, die zijn vermogen aan hem heeft nagelaten. Gianetta en de andere boerenmeisjes hebben nu veel interesse voor Nemorino, die dit toeschrijft aan de dubbele portie liefdesdrank. Trots op de uitwerking van zijn elixer licht Dulcamara Adina in over de opofferingen die Nemorino zich getroost heeft om haar liefde voor zich te winnen. Dit maakt grote indruk op Adina, die moet toegeven dat zij ook wel van Nemorino houdt. Snel neemt zij het besluit haar geliefde uit Belcore’s leger vrij te kopen en bekent Nemorino haar liefde. Iedereen behalve Belcore is gelukkig en de goedgelovige dorpelingen kopen direct de hele voorraad van Dulcamara op.

  Cast

  Nemorino	Lynton Atkinson
  Adina	Regina Nathan
  Belcore	Werner van Mechelen
  Dulcamara	Bruno Balmelli
  Gianetta	Willemijn van Gent
  Gaetano	Arno Huibers

  Creatives

  Regie	Giles Havergal
  Muzikale begeleiding	Jean Yves Ossonce
  Decor- en kostuumontwerp	Rusell Craig
  Lichtontwerp	Michael Calf
  Choreografie	Terry John Bates
  Orkest	LSO, Symphonie Orkest van Maastricht
  Koor	Het Zuidelijk Theaterkoor
  Koor	Studenten van het Conservatorium Maastricht

  Media

  ‘Donizetti’s L’elisir d’amore is flink strooien met confetti’

  Volkskrant

  Foto

  

• L’Amour des 3 Oranges (1995)

  11:00 Reacties uitgeschakeld voor L’Amour des 3 Oranges (1995)

  

  Info

  Ten gevolge van de machtsstrijd tussen de boze heks Fata Morgana en de goede tovenaar Celio is de zoon van de Klaverkoning aan dodelijke droefenis ten prooi. De doktoren staan machteloos. Alleen als de prins aan het lachen gebracht wordt, kan hij genezen. Maar wat de hofnar Truffaldino ook voor malle fratsen uithaalt, de prins blijft ontroostbaar. Totdat Fata Morgana onverhoeds een val maakt en de prins onbedaarlijk begint te lachen. De woedende heks vervloekt de prins tot een brandende hartstocht voor drie sinaasappelen. Meteen trekt hij eropuit om de vruchten te zoeken. Als hij ze na lange omzwervingen gevonden heeft, veranderen ze stuk voor stuk in beeldschone prinsessen. De eerste twee sterven van de dorst, de derde wordt door hulpvaardige toeschouwers gered. Een lyrisch liefdesduet volgt, maar de wraak zuchtige heks verandert de prinses in een grote rat. Door ingrijpen van de tovenaar Celio wordt deze betovering weer ongedaan gemaakt en de prins en prinses leven nog lang en gelukkig.

  Info

  Ten gevolge van de machtsstrijd tussen de boze heks Fata Morgana en de goede tovenaar Celio is de zoon van de Klaverkoning aan dodelijke droefenis ten prooi. De doktoren staan machteloos. Alleen als de prins aan het lachen gebracht wordt, kan hij genezen. Maar wat de hofnar Truffaldino ook voor malle fratsen uithaalt, de prins blijft ontroostbaar. Totdat Fata Morgana onverhoeds een val maakt en de prins onbedaarlijk begint te lachen. De woedende heks vervloekt de prins tot een brandende hartstocht voor drie sinaasappelen. Meteen trekt hij eropuit om de vruchten te zoeken. Als hij ze na lange omzwervingen gevonden heeft, veranderen ze stuk voor stuk in beeldschone prinsessen. De eerste twee sterven van de dorst, de derde wordt door hulpvaardige toeschouwers gered. Een lyrisch liefdesduet volgt, maar de wraak zuchtige heks verandert de prinses in een grote rat. Door ingrijpen van de tovenaar Celio wordt deze betovering weer ongedaan gemaakt en de prins en prinses leven nog lang en gelukkig.

  Cast

  De Klaverkoning	Mark Glanville
  De prins, zijn zoon	Peter Bronder
  Prinses Clarissa	Irene Pieters
  Pantalone, hoveling	Anton Saris
  Leandro, eerste minister	Robert Poulton
  Truffeldino, nar	Paul Harrhy
  Fata Morgana, heks	Maria Moll
  Celio, tovenaar	Jan Alofs
  Kokkin	Tom Haenen
  Farfarello, duive;	Frans Kokkelmans
  Smeraldina, leerling heks	Xenia Meijer
  Ninetta, prinses	Claudia Patacca
  Linetta, prinses	Wilke te Brummelstroete
  Nicoletta, prinses	Laurence Misonne
  Ceremoniemeester	Marc-Marie Huijbregts

  Creatives

  Regie	Nicola Bowie
  Muzikale leiding	Jacques Mercier
  Decorontwerp	The Brothers Quay
  Kostuumontwerp	Sue Blane
  Lichtontwerp	Colin Smith
  Make-up en pruiken ontwerp	Michael Ward
  Orkest	Het Brabants Orkest
  Koor	Het Zuidelijk Theaterkoor

  Foto

  

  

• Don Giovanni (1996)

  10:53 Reacties uitgeschakeld voor Don Giovanni (1996)

  ‘Liever een goede regisseur dan een goede dirigent’

  > NRC

  

  Info

  De maniakale rokkenjager Don Giovanni heeft zijn zinnen gezet op de dochter van de Commendatore, Donna Anna. Zijn verleidingspoging mislukt echter, waarop hij haar huis ontvlucht. De Commendatore weet hem in zijn vlucht te stoppen en daagt hem uit tot een duel. De oude man wordt daarbij dodelijk verwond, en terwijl Don Giovanni met zijn knecht Leporello op de vlucht slaat, laat Donna Anna haar verloofde Don Ottavio zweren deze moord te wreken. Toch kan Don Giovanni het niet laten: hij werpt zich al weer aan de voeten van de volgende vrouw, die echter een oude bekende blijkt te zijn, Donna Elvira. Ook zij zweert wraak.

  Het aantal achtervolgers groeit. Maar wanneer Don Giovanni in zijn vlucht op het kerkhof belandt, gaat hij in zijn overmoed te ver. Hij nodigt het standbeeld van de Commendatore, dat hier inmiddels is verrezen, uit voor een souper. Het standbeeld aanvaardt de uitnodiging. Tot Leporello’s afgrijzen verschijnt het beeld daadwerkelijk op het souper, en sommeert Don Giovanni berouw te tonen. Wanneer deze dat blijft weigeren, verklaart het beeld dat het definitief te laat is. Don Giovanni wacht de hel.

  Info

  De maniakale rokkenjager Don Giovanni heeft zijn zinnen gezet op de dochter van de Commendatore, Donna Anna. Zijn verleidingspoging mislukt echter, waarop hij haar huis ontvlucht. De Commendatore weet hem in zijn vlucht te stoppen en daagt hem uit tot een duel. De oude man wordt daarbij dodelijk verwond, en terwijl Don Giovanni met zijn knecht Leporello op de vlucht slaat, laat Donna Anna haar verloofde Don Ottavio zweren deze moord te wreken. Toch kan Don Giovanni het niet laten: hij werpt zich al weer aan de voeten van de volgende vrouw, die echter een oude bekende blijkt te zijn, Donna Elvira. Ook zij zweert wraak.

  Het aantal achtervolgers groeit. Maar wanneer Don Giovanni in zijn vlucht op het kerkhof belandt, gaat hij in zijn overmoed te ver. Hij nodigt het standbeeld van de Commendatore, dat hier inmiddels is verrezen, uit voor een souper. Het standbeeld aanvaardt de uitnodiging. Tot Leporello’s afgrijzen verschijnt het beeld daadwerkelijk op het souper, en sommeert Don Giovanni berouw te tonen. Wanneer deze dat blijft weigeren, verklaart het beeld dat het definitief te laat is. Don Giovanni wacht de hel.

  Cast

  Don Giovanni	Robert Poulton
  Donna Anna	Miranda van Kralingen
  Don Ottavio	Glenn Winslade
  Donna Elvira	Anna Maria Panzarella
  Leporello	Romain Bischoff
  Zerlina	Manuela Kriscak
  Masetto	Nanco de Vries
  Il Commendatore	David Hibbard

  Creatives

  Regie	Aidan Lang
  Muzikale leiding	Marco Zambelli
  Decor- en kostuumontwerp	Anthony Baker
  Lichtontwerp	John Bishop
  Choreografie	Marishka van Loon
  Orkest	LSO, Symphonie Orkest van Maastricht
  Koordirigent	Emmanuël Pleijers
  Koor	Het Zuidelijk Theaterkoor

  Media

  ‘Liever een goede regisseur dan een goede dirigent’

  NRC

  Foto