In gesprek met Marrit en Pilo
Auteur Archief:eyetractive
-
In gesprek met Marrit en Pilo
Reacties uitgeschakeld voor In gesprek met Marrit en PiloTussen de kleding-doorpassen en het gepuzzel met pruiken is er even tijd om samen een kop koffie te drinken. Kostuumontwerper Marrit van der Burgt en pruikenontwerper Pilo Pilkes hebben al vaak samengewerkt en vertrouwen op elkaar. ‘We spreken elkaars taal, we lezen elkaars handschrift.’
Hoe gaat dat in zijn werk, ontwerpen voor een opera als Orphée aux Enfers?
Marrit: ‘In dit geval was het decor er al, dus ik paste me daaraan aan. Het decor is heel kleurrijk en veel, daarom hou ik de kostuums rustig. Mijn inspiratie haalde ik uit die witte Griekse beelden, vermengd met rode loper-achtige jurken van de Hollywoodsterren – toch een beetje de goden van nu. En zo kwam ik uit bij de Empirestijl, het neoclassicisme, dat weer geïnspireerd is op de klassieke oudheid van de Grieken. Eigenlijk haal ik alle tijden van de geschiedenis erbij en zorgen de kleuren voor de lijn; de goden zijn wit, de mensen dragen kleur – naturelig – en de duivels zijn meer zwartig.’
Pilo: ‘Ik ben ook begonnen bij die Griekse godenbeelden, vervolgens ga ik kijken of ik het eigener kan maken of beter passend bij wat wij gaan vertellen. Zo komt de inspiratie voor de pruiken eigenlijk net zo goed overal vandaan.’
Marrit: ‘Dat is het leuke aan dit stuk; je kan er alles mee doen!’
Pilo: ‘Dat is ook meteen een valkuil, hè, dat alles kan. Want het moet wel kloppen en helder zijn. Als het te veel lijnen zijn; een beetje Empire, een beetje van dit en een beetje van dat, weet je niet meer waar je bent. Op zo’n moment hebben we elkaar hard nodig om orde te scheppen.’
Marrit: ‘Ja, soms trek jij dan aan de kostuums en ik aan het haar en dat mag allemaal. Omdat alles door onze handen gaat, wordt het wel één geheel. We werken al heel lang samen, dus [tegelijk] we spreken dezelfde taal (Marrit) we kunnen elkaars handschrift lezen (Pilo).’
Marrit: ‘Dat moet ook wel, want we werken al improviserend. Dus je hebt je ontwerpen en lijnen om te volgen, maar als het uiteindelijke plaatje niet klopt, moet je dat oplossen.’
Pilo knikt instemmend: ‘Ja, soms moet je tig pruiken opzetten om te zien of het past bij de rest én bij degene die de pruik moet dragen.’
Pilo vervolgt: ‘Dat is het meest uitdagende, maar ook het mooie aan ons vak. Dat we continu moeten aanpassen, meebewegen, improviseren.’
Marrit: ‘Dat is inderdaad spannend, maar ook heel leuk. Het is echt een doorlopend proces, je blijft finetunen tot de première. Iedere productie brengt weer nieuwe uitdagingen met zich mee. Maar daarom houden we van dit vak.’Net als het ontwerpproces is het gesprek tussen beide ontwerpers een beetje chaotisch én organisch. Dat past, blijkt…
Pilo: ‘Het stuk is van zichzelf nogal chaotisch; alle personages bemoeien zich met alles, Offenbach maakt ook allerlei grappen en gebruikt citaten uit andere muziek…Maar het is aan ons – en de anderen van het artistieke team – om het zo helder mogelijk te maken. Al blijft het een uitbundig geheel, dat moet in Orphée aux Enfers.’
Marrit: ‘Ja, of mensen álles begrijpen…? Maar dat is niet erg. Je vóélt het, het gaat via je hart.’ Pilo lachend: ‘Dat is een mooi einde voor dit gesprek: het komt binnen in je hart.’Interview: Kyra Bertram
-
Lady in the Dark is Opera van het Jaar 2022
Reacties uitgeschakeld voor Lady in the Dark is Opera van het Jaar 2022“Van de ruim 1200 stemmen werd 48% uitgebracht op de ‘Broadway opera’ Lady in the Dark van Kurt Weill, waarvoor de gehele cast, maar in het bijzonder sopraan Maartje Rammeloo in de hoofdrol unaniem door pers en publiek geprezen werd. De regie van Anna Pool en muzikale leiding van David Stern zorgden voor een sprankelende voorstelling, in prachtige kostuums en decors van Madeleine Boyd.” – Place de l’Opera
Franz Straatman schreef in zijn recensie op Place de L’Opera over Lady in the Dark onder meer:
‘ Met sopraan Maartje Rammeloo in de hoofdrol wordt het opera-element met een geweldige zangeres en actrice ingevuld. En als musical komt de productie schitterend uit de verf met heerlijk dans- en showwerk’ . ‘ Al haar tegenspelers krijgen hier mooie kansen om te zingen en acteren, met bariton Quirijn de Lang als filmster Curtis in een hoofdrol. Hij straalt een natuurlijke charme uit in zijn spel en hij zingt zijn nummers met flair. ‘ ‘
‘Met( …) philharmonie zuidnederland onder leiding van de Amerikaanse dirigent David Stern, was(…..) het genieten van de pittige ritmen in het slagwerk, felle samenklanken van drie trompetten en een trombone en de zoete harmonieën uit de drie saxofoons. Op en top Kurt Weill met een flinke scheut Broadway. ……’Dat genieten van deze productie wordt hogelijk bevorderd door de slimme regie in een gelijkblijvend, prachtig ogend decor ontworpen door Madeleine Boyd. Maar vooral het dansen en zingen van het Theaterkoor Opera Zuid en van een naamloos ensemble van rappe musical-dansers in virtuoze choreografie van Rebecca Howell, doet het theaterhart sneller kloppen. ‘
Lees het gehele artikel hier.
-
Interview Maartje Rammeloo
Laat een reactie achterEen moderne en krachtige vrouw
Maartje Rammeloo vertolkt de rol van Liza Elliott in deze Broadway-opera. Openhartig vertelt zij over de voorbereidingen op deze prachtige rol en haar persoonlijke ervaringen met prestatiedruk en stress. ‘We staan allemaal altijd “aan”.’
Er zijn weinig opera’s waarin een vrouw zo’n prominente rol speelt. Alles draait om Liza. Zelfs als je even niet op het podium staat, praten de anderen over haar. Hoe heb je je op deze grote rol voorbereid?
‘Om Liza te kunnen spelen heb ik me echt in haar tijd ingeleefd. Ik heb films bekeken en boeken gelezen, omdat ik wilde weten hoe het was om in de jaren ’40 van de vorige eeuw in New York te leven. Hoe zagen de mensen eruit, hoe gedroegen ze zich? Ook de maatschappelijke en politieke ontwikkelingen vind ik interessant. Er zijn veel verwijzingen in de tekst naar personen en voorvallen in de jaren ’40. Als je je daarin verdiept, begrijp je de onderliggende verhoudingen en ook Liza’s gedrag beter. Hierdoor kan ik me beter in haar verplaatsen. Ik heb zelfs dansles genomen om te kunnen dansen als Liza en ben thuis gaan jongleren. Met al deze ervaringen oefende ik de tekst, eerst “droog” en daarna met emotie. Een hele klus want het is inderdaad een grote rol.’
Het stuk is halverwege de vorige eeuw geschreven. Herken je je als moderne vrouw nog wel in Liza?
‘Ik herken haar angsten en emoties en Soms komen haar gevoelens zelfs heel dichtbij die van mijzelf. Tijdens het repeteren thuis heb ik vaak gehuild. In onze maatschappij en zeker in ons vak vragen we veel van onszelf en dat kan stress opleveren. Mijn werk is een groot deel van mijn identiteit, maar ik ben ook moeder. Dat zorgt soms voor spanningen. Als je je bedenkt hoeveel sneller en veeleisender onze maatschappij tegenwoordig is, realiseer je je dat je niet eens zo’n workaholic als Liza hoeft te zijn om een burn-out te krijgen. We staan allemaal altijd “aan”. Ook voor het publiek zal dit zeer herkenbaar zijn.’
In haar slaap kan Liza aan deze constante druk ontvluchten. En dan komen de dromen. Hoe is het om die te zingen?
‘Regisseur Anna Pool daagt ons uit deze dromen groots en fantasierijk te zingen en spelen, zoals in oude Hollywoodfilms. Je zo dramatisch mogen uiten, is echt fantastisch. Het fascinerende van die dromen is dat we niet alleen de Liza zien die door een moeilijke periode in haar leven gaat, maar ook haar verborgen kant; haar dromen en fantasieën. Liza in al haar facetten ontdekken is een enorme uitdaging, maar dus ook een emotionele rollercoaster.’
Liza bezoekt een psycholoog, wat best uitzonderlijk was in die tijd. Hoe kijk jij hier tegenaan?
‘Alhoewel het vandaag de dag veel normaler is om een psycholoog te zien, zijn mensen nog steeds niet erg open over issues als werkdruk en stress. Ik praat wel met anderen over mijn mentale gezondheid, ook op sociale media en ik krijg daar positieve reacties op. Mensen herkennen zich in mijn ervaringen, ook al laten ze er zichzelf niet zo gemakkelijk over uit. Men ziet het toch vaak nog als een teken van zwakte. Wat dat betreft zijn we nog niet veel opgeschoten. De ontwikkeling die Liza door de psychoanalyse doormaakt, vind ik hoopvol. Ze kijkt haar problemen recht in de ogen en tenslotte voelt ze zich bevrijd. Ze maakt een keuze en laat dat niet aan de mannen over. Dat vind ik krachtig en ook heel modern. Zeker voor een verhaal dat zich afspeelt in 1941, maar net zo goed nog voor 2022.’
Interview: Manon Berns
-
Nieuw Geneco Fair Practice Award
Reacties uitgeschakeld voor Nieuw Geneco Fair Practice AwardOpera Zuid heeft de Nieuw Geneco Fair Practice Award 2022 gewonnen! Afgelopen zaterdag ontving onze intendant Waut Koeken de prijs uit handen van Nieuw Geneco directeur Esther Gottschalk.
De award richt zich onder andere op eerlijke vergoedingen bij opdrachten, heldere afspraken, vrije ruimte voor componisten, duurzame ontwikkeling van publiek, repertoire- en speelkansen en een bijzondere impact op het Nederlandse muziekleven. Opera Zuid kreeg de award voor compositieopdrachten aan componisten Jan-Peter de Graaff en Lucas Wiegerink. Nogmaals dank aan deze heren voor de nominatie!
Natuurlijk zijn we heel trots dat we deze award mochten ontvangen. Zo mogelijk nog trotser zijn we op de mooie woorden van Jan-Peter de Graaff:
“De waardering en de erkenning van het hele proces, het in goed vertrouwen met elkaar ontwikkelen en de manier van overleggen is bij Opera Zuid op zo’n warme en hartelijke manier gewaarborgd, dat dat voor mij de belangrijkste reden is waarom ik het gezelschap genomineerd heb en waarom ik nu ook kan zeggen dat het een zeer terechte winnaar is!” -
Ten nagedachtenis aan Frank Levers
Reacties uitgeschakeld voor Ten nagedachtenis aan Frank LeversOpera Zuid heeft met droefheid kennis genomen van het overlijden van Frank Levers. Frank heeft een ongelooflijk belangrijke rol gespeeld voor Opera Zuid. Frank was in het verleden werkzaam bij ons als voorstellingsleider en hij heeft met zijn opera-archief een belangrijke adviserende rol gespeeld. Zo verzorgde hij recentelijk nog het Engelse libretto van onze voorstelling MTOTO. Zijn uiteenlopende werkzaamheden en adviezen en zijn bevlogenheid zijn voor de gehele operawereld in Nederland van immense betekenis geweest. Wij wensen de familie en naasten van Frank heel veel sterke de komende tijd.
-
Burendag 2022
Reacties uitgeschakeld voor Burendag 2022Ook dit jaar viert Opera Zuid weer Burendag! Dé dag waarop je gezellig samenkomt met de buurt, georganiseerd door Douwe Egberts en het Oranje Fonds. Buurten worden leuker, socialer en veiliger als buren elkaar ontmoeten en zich samen inzetten voor hun buurt.
Doe jij ook mee? Kom op zaterdag 24 september met het hele gezin gratis naar onze familieopera Het Lijflied. Leuk voor iedereen vanaf 6 jaar tot 106 jaar. Geniet daarnaast onder het genot van een kopje koffie ook van de prachtige klanken van sopraan Anna Emelianova!
Het Lijflied
In Het Lijflied kom je in Ina’s lichaam terecht en ontdek je samen met haar het wonderbaarlijke klankuniversum dat haar organen maken. Je hoort typische lichaamsgeluiden zoals het borrelen van haar maag, het kloppen van haar verliefde hart en het pruttelen van haar darmen, maar ook onbekende geluiden zoals hersengolven.
Ieder orgaan heeft zijn eigen muziek. Ina’s maag maakt mechanische muziek, haar hart zingt in romantische negentiende-eeuwse operastijl, terwijl haar darmen in een spastische taal met horten en stoten van zich laat horen.
“Ik hoop dat kinderen in Het Lijflied ontdekken hoe rijk en wonderlijk hun innerlijke wereld is, waarin alles met elkaar in verbinding staat”, aldus de regisseur Alma Terrasse.
Algemene info
De voorstelling start om 14.00 uur en vindt plaats in ons eigen Studio Malpertuis. De inloop is gratis, dus aanmelden is niet nodig. Het adres van de studio is: Malpertuisplein 60, 6217 CD Maastricht. Tot zaterdag 24 september!
Meer informatie over Het Lijflied kan je hier vinden.
-
WijkJury Maastricht nominaties 2022
Reacties uitgeschakeld voor WijkJury Maastricht nominaties 2022Opera Zuid huisvest sinds oktober 2021 de nieuwe WijkJury Maastricht. Zij bezochten voorstellingen in het Theater aan het Vrijthof, en hadden -soms verhit- jury overleg bij ons in huis. Ondanks lockdowns in het theater heeft onze WijkJury toch genoeg kunnen zien en bespreken, om uit de bezochte voorstellingen drie nominaties te selecteren…
Wie de favoriet is wordt in augustus bekend gemaakt!
SHORTLIST
De drie nominaties van WijkJury Maastricht:
Een Meeuw, door Toneelgroep Maastricht.
Een Meeuw is een bewerking van ‘De Meeuw’ van Tjechov, door Ilja Leonard Pfeiffer.
In een décor waarin de verschillende seizoenen op het landgoed elkaar opvolgen, zien we een pijnlijke geschiedenis van verschillende familieleden en vrienden die naar liefde zoeken en die niet kunnen vinden. Het lijken mensen die eigenlijk niet weten hoe ze moeten leven, vaak enorm grappig, maar ook treurig. Het was wel een lange zit: 2uur en 10 minuten zonder pauze, maar daarvan was iedere minuut de moeite waard. We zagen sterke acteurs met mooie rollen. Mooie thema’s die voor ons heel herkenbaar zijn, zoals onbeantwoorde liefdes, familiebanden, de zin van het leven en de zoektocht naar liefde. We hebben echt genoten.
GIF, door Carine Crutzen en Stefan de Walle.
Een voorstelling over een spannende en emotionele ontmoeting na jaren tussen twee ex-partners die hun kind zijn verloren. We vonden het heel knap om te zien de twee in een décor van vrijwel alleen maar lelijke uitvaartstoelen en een naargeestig winterlandschap op de achtergrond lieten zien hoe zij aan de overzijde van het gevoelsspectrum langzaam maar zeker dichterbij elkaar komen. Een voorstelling over liefde, ook.
Het greep juryleden aan, ook omdat het niet kunnen loslaten van een overledene werd herkend. Eén jurylid zegt: “Ik wilde weten hoe zij het zouden doen, hoe zij verder gaan met het leven.”
Slachthuis Vijf, Theater Rotterdam.
Het is een aangrijpend verhaal van Billy Pilgrim die -reizend door de tijd- het bombardement op Dresden herbeleefd. De jury is onder de indruk van het spel van de hoofdrolspeler Bram Suiker die bijna het hele stuk onwijs goed gedragen heeft, en de Menselijkheid waarmee hij dat doet valt op. Wij werden erin meegezogen. Het is een indrukwekkende vertelling over het verwerken van traumatische oorlogsherinneringen in een geweldig toneelbeeld met verblindend wit en rood licht, en bijna pijn doend vurige lichtstrepen die als het ware tijdlijnen leken die Billy doorkruist…
Met dank aan het Theater aan het Vrijthof en Female Economy.
-
Interview met Jan Wouters & Kristina Bitenc
Reacties uitgeschakeld voor Interview met Jan Wouters & Kristina BitencIn de romantische opera A Midsummer Night’s Dream verandert het koninkrijk van feeënkoning Oberon in een speelgrond voor liefde. Oberon en Titania zijn de enige stabiele relatie in deze opera, waarin iedereen verliefd wordt op iedereen. Alhoewel, stabiel? Ze vechten elkaar de tent uit. Een gesprek met Jan Wouters (Oberon) en Kristina Bitenc (Titania) over de liefde.
Hoe beschrijven jullie de relatie tussen Oberon en Titania?
Jan: ’Oberon oefent vooral macht uit en wil alles controleren wat Titania doet. Hij ziet zijn vrouw als gebruiksvoorwerp. Alles wat zij bezit, mag hij ook bezitten.’
Kristina: ‘Titania vecht als moeder voor de bescherming van haar kinderen. Ze is constant op haar hoede en laat Oberon niet te dicht bij de kinderen. Vaak gaat dat goed en kan ze tegen haar man opboksen, maar in Oberons handen verandert ze soms plotseling in een marionettenpop.’
Jan: ‘Tegen Oberons magie kan Titania zich niet verzetten. We starten als twee evenwaardige personages. Maar Titania neemt heel snel de beschermende moederrol aan, waardoor de hiërarchie verandert.’
Hoe is het om ruzie te maken op het toneel?
Jan: ‘Woede vind ik verbaal de gemakkelijkste emotie om te spelen. Wel moet je elkaar vertrouwen om volledig in de muziek te kruipen en een ruzie echt te laten lijken. Zo’n scène is heel erg intens. Ik heb geleerd om dingen uit mijn privéleven te gebruiken om gevoelens over te brengen, maar het specifieke gedeelte daarvan niet te tonen. Met twee oudere zussen herinner ik me heel goed wat ruzie maken is.’
Kristina: ‘Ik ervaar het ruziemaken als een dans. De ene pas brengt je dicht bij elkaar, de volgende drijft je juist uit elkaar. Thuis heb ik bijna nooit ruzie. Ik moet dus ergens anders naar deze emotie zoeken en bedenk een situatie om mij in in te leven.’
Wat maakt A Midsummer Night’s Dream nu nog steeds actueel?
Kristina: ‘Shakespeare schreef A Midsummer Night’s Dream in 1600 maar sindsdien zijn de dynamiek en verhoudingen tussen mensen nauwelijks veranderd. Ook zitten er maatschappelijke thema’s in deze opera die nog altijd actueel zijn; van homofilie en pedofilie tot moederschap en feminisme.’
Jan: ‘Het stuk laat zien dat er bij elke vingerknip iets kan veranderen. De druppel toversap is letterlijk de druppel die de emmer doet overlopen of de druppel van een nieuw begin. Ook de beginscène met vechtscheiding om een kind is nog steeds actueel. Ouders denken dit uit liefde voor hun kind te doen, maar dat is natuurlijk niet geheel waar. ‘
Hoe kijken jullie zelf tegen de liefde aan?
Kristina: ‘Als ik mijn ouders, die bijna 40 jaar samen zijn, nog steeds hand in hand zie lopen dan geloof ik in de monogame liefde. Liefde is voor mij vertrouwen, dat je jezelf kunt blijven in een relatie en dat de ander je tot een beter mens maakt.
Ik ben ook van de monogamie. Als het thuis goed zit, hoef je niet verder te kijken.’
Jan: ‘Dat noem ik juist verliefdheid. Liefde kun je voor heel veel mensen en dingen voelen; vrienden, kinderen, bloemen. Maar verliefdheid kun je maar op één persoon projecteren. Het begint met liefde, die zich kan ontpoppen tot verliefdheid.’
Kristina: ‘Grappig, ik zie het dus precies andersom. Verliefdheid kan zich ontwikkelen tot liefde. Liefde volgt een constante lange lijn, waarin je soms verliefd bent en soms niet.’
Jan: ‘Kijk, dan hebben we weer iets om ruzie over te maken.’
INFO & TICKETS: www.operazuid.nl/amnd
Interview: Manon Berns
-
Interview Ola Mafaalani
Reacties uitgeschakeld voor Interview Ola MafaalaniZe wordt ook wel de keizerin van de theatrale fantasie genoemd. Ola Mafaalani regisseert A Midsummer Night’s Dream van Benjamin Britten, naar de beroemde komedie van William Shakespeare. In haar regie komen niet alleen alle zintuigen maar ook wezenlijke kwesties aan bod. ‘Deze opera laat zien hoe wreed wij kunnen zijn uit naam van de liefde.’
U bent een bekende en eigenzinnige theaterregisseur. Dit is uw tweede operaregie en debuut bij Opera Zuid. Hoe kwam het op uw pad?
‘Er wordt vaak tegen me gezegd dat ik theater regisseer alsof het opera is. Ik kan geen noot lezen, maar ik voél de muziek. Dat muzikale ritme zie je terug in de montage, het licht en de teksten in mijn voorstellingen. Toen ik uitsprak dat ik wel eens een film of opera zou willen regisseren, volgden er meteen uitnodigingen.’
Wat voelt u bij de muziek van Benjamin Britten?
‘Zijn muziek is heel minimalistisch en geeft alleen iets aan, een androgyne toonkleur die bijna niets invult. Als luisteraar zweef je en kleur je de muziek in met je eigen biografie van de liefde. Als een gerecht dat heerlijk ruikt, maar zich pas op je tong prijsgeeft.’
A Midsummer Night’s Dream is niet alleen een traktatie voor de ogen en oren maar voor alle zintuigen. Waarom kiest u voor deze benadering?
‘Als ik iets zie, stroomt er een ervaring door mijn lichaam. Ik heb geen taal om dat gevoel te verwoorden, maar de toonlagen in muziek hebben exact dezelfde frequentie. Daarom ben ik zo’n operaliefhebber; opera heeft de taal om alle zintuigelijke ervaringen te verbeelden.’
Wat hoopt u met die zintuigelijke ervaring bij het publiek te bereiken?
‘Het kinderkoor komt niet gewoon op en zingt, maar bakt en kookt al zingend. Samen met een kok smelten ze chocola en spelen daarmee, meel vliegt in het rond. Het is mijn associatie met de onvoorwaardelijke liefde zoals kinderen die beleven. Zij kennen de romantische liefde waar het stuk over gaat nog niet. Als je die kinderen bezig ziet, ervaar je zelf weer even die volle liefde voor alles om je heen. Het is mijn behoefte om deze opera jouw eigen liefdesrelatie te laten zijn. Opera is niet ontstaan als elitaire kunstvorm. Het is midden in de maatschappij begonnen als een vertaling van een normaal leven zoals dat van jou en mij.’
Wat zegt A Midsummer Night’s Dream over ons leven?
‘Deze opera beschrijft ons liefdesleven in alle vormen en gaat over wat wij niet kunnen zien. Het is een droom, waarin nachtmerrie en paradijs elkaar afwisselen. De druppel toversap van feeënkoning Oberon is onze eigen levenssituatie. Weet jij waarom je op de een en niet op de ander verliefd wordt? De liefde is precies zoals Britten en Shakespeare het beschrijven: een onverklaarbare druppel.’
Mooi is voor u niet genoeg. Welke wezenlijke kwestie snijdt A Midsummer Night’s Dream aan volgens u?
‘A Midsummer Night’s is een maatschappelijk stuk over egoïsme binnen de liefde. Het begint niet voor niets met een vechtscheiding om een jong kind. En wat denk je van de wet die beslist van wie je mag houden? Dat heeft niets met liefde te maken. De opera laat zien hoe wreed wij kunnen zijn uit naam van de liefde. We kunnen het leven van onze partner tot een hel maken en toch zeggen “Ik hou van je”. Maar deze woorden brengen een verplichting met zich mee. Dat geldt voor al je relaties. En hier ligt de verbinding met de maatschappij. Een politicus bijvoorbeeld heeft een integriteitverplichting naar zijn burgers. Niet alleen aan je carrière denken, maar ook aan het voor wie en waarom van je daden.’
U hebt vaker stukken van Shakespeare geregisseerd. Wat betekent hij voor u?
‘Ik ben al zo lang verliefd op Shakespeare, een man vol speelsheid, vitaliteit en poëzie. Op de middelbare school lazen we in de Engelse les sonnetten van Shakespeare en ik snapte geen er geen woord van. En toch was ik betoverd, omdat zijn woorden mijn ziel raakten. Nu ik aan A Midsummer Night’s Dream werk, voel ik me een medium van Shakespeare. Ik kan niet met hem praten maar wel zijn teksten interpreteren en er verder op bouwen. Wij zijn een team. Ik ga met hem naar bed en word met hem wakker, elke dag. En Britten ligt ertussen.’ Ola Mafaalani lacht uitbundig. ‘Monogamie werd polygamie, A Midsummer Night’s Dream.’
Voor meer informatie over A Midsummer Night’s Dream, klik hier.
Interview: Manon Berns
-
Annulering voorstellingen van Orphée | L’Amour | Eurydice in Maastricht en Eindhoven
Reacties uitgeschakeld voor Annulering voorstellingen van Orphée | L’Amour | Eurydice in Maastricht en EindhovenCovid-19 gooit roet in het eten wat betreft de voorstellingen op 11,12 en 13 maart in Maastricht, die we wegens ziekte moeten annuleren. De beoogde speelplek in Eindhoven, het Microlab op Strijp S, is door de gemeente aangewezen als opvanglocatie voor vluchtelingen uit de Oekraïne. We vinden het spijtig dat wij dus ook de voorstellingen op 18,19 en 20 maart in Eindhoven moeten afzeggen, maar hebben uiteraard alle begrip voor het besluit van het gemeentebestuur.
Er wordt onderzocht of de voorstellingen in een later stadium kunnen worden hervat.
Bezoekers die al tickets hebben gekocht, krijgen het aankoopbedrag vergoed via het Theater aan het Vrijthof en het Parktheater Eindhoven.
O | A | E is een coproductie van Opera Zuid, Nederlandse Reisopera, Nationale Opera & Ballet, M31 Foundation en WeMakeVR.
Meer informatie over O | A | E.